ประวัติความเป็นมาของวัดรังสิต
ตามประวัติเดิม วัดรังสิต ได้สร้างขึ้นประมาณ พ.ศ.2410 โดยชาวบ้านร่วมใจกันสร้างขึ้นบริเวณลำทะเลสาบต่อมาทะเลสาบตื้นเขิน ชาวญวนแถวนั้นได้ขุดคลองจึงเรียกกันว่า “ วัดทะเลสาบ”บ้าง และเรียก “วัดคูญวน” บ้าง ครั้งถึงปี พ.ศ.2483 ได้เปลี่ยนนามใหม่เป็น “วัดรังสิต” และใช้มาถึงปัจจุบันนี้ วัดรังสิตได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2420 เขต วิสุงคามสีมากว้าง 6เมตร ยาว12 เมตร ได้ผูกพัทธสีมาเมื่อ พ.ศ. 2425
การศึกษาการวัดได้เปิดสอนพระปริยัติธรรมเริ่มมาตั้งแต่ พ.ศ. 2482 วัดได้ดำเนินการก่อสร้างและปฏิสังขรณ์เสนาสนะภายในวัดไปแล้ว คือ อุโบสถกว้าง 6 เมตร ยาว 12 เมตร สร้างเมื่อ พ.ศ. 2425 กุฏิสงฆ์ จำนวน 14หลัง หอสวดมนต์ ศาลาการเปรียญ
วัดรังสิตตั้งอยู่ริมคลองเปรม หมู่ที่ 7 ตำบลหลักหก อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานีสังกัดคณะสงฆ์มหานิกาย มีที่ตั้งวัดเนื้อที่ 24 ไร่ 2 งาน 96 ตารางวา
สถานที่ตั้งของวัดรังสิต
ด้านทิศเหนือ ติดต่อกับที่ดินเลขที่ 1 ของการรถไฟ
ด้านทิศใต้ ติดต่อกับรางสาธารณประโยชน์
ด้านทิศตะวันออก ติดต่อกับเขตรถไฟสายเหนือ
ด้านทิศตะวันตก ติดต่อกับคลองเปรมประชากร
ปูชนียวัตถุมีพระประธานประจำอุโบสถ หลวงพ่อเพชร ขนาดหน้าตักกว้าง 49 นิ้ว สูง 70 นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ.2496
พระประธานประจำศาลาการเปรียญ สมเด็จองค์ปฐม ขนาดตักกว้าง 20 นิ้ว สูง 80 นิ้ว สร้างเมื่อ พ.ศ.2545
ปูชนียวัตถุอื่น ๆ
1.รูปหล่อ พระอธิการพรหมอดีตเจ้าอาวาสวัดรังสิต 1 องค์
2.รูปหล่อ พระครูปทุมธรรมคุตุอดีตเจ้าอาวาสวัดรังสิต 1 องค์
3.รูปหล่อพระอธิการบุญตาอดีตเจ้าอาวาสวัดรังสิต 1 องค์
4.รูปหล่อพระอธิการรำพึงอดีตเจ้าอาวาสวัดรังสิต 1 องค์
5.พระศรีอริยะเมตตรัย 1 องค์
6.รอบพระพุทธบาท 1 รอยพุทธบาท
7.หลวงพ่อนานคนพรัตน์ เทวฤทธิ์ 1 องค์

ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น